Giovedì, 29 Maggio 2025
< >

Itinerari del Vulcano

Progettazione itinerari differenziati

Viaggiatori del passato

Alberto Ferrero della Marmora

Rosina Superstar

L'asino sapiente

Banca del Tempo

Per lo scambio di servizi e saperi

Bonarcado

Città e terre del vulcano

Bosa

Città e terrre del vulcano

Bosa

Città e terre del vulcano

Bosa

Città e terre del vulcano

Frutto della vite...

... e del lavoro dell'uomo

Sanna - Porcu Giovanni (Vescovo)

Cum dileeti filii magister Hieronymus Avila, juris utr. doctor, Litterarum Apostolicarum corrector et abbreviator, ac in utr. signatura nostra referendarius et prælatus noster domesticus; Paulus Matthæjus, Carolus de Maximis et Ulisses Lancerinus, patritìi romani, moderni ipsius Archiconfraternitatis Custodes et alii confratres, in hujusmodi tam pio opere pro viribus exercere intendentes, ac eorumdem captivorum nedum liberationem, sed etiam spiritualem consolationem et animarum salutem quaærentes, redemptores, inter quos duos Ordinis FF. MM. Capuccinorum professores; qui non solum captivos redimerent, sed illos spiritualiter, eorum confessiones audiendo et sacramenta ecclesiastica illis ministrando, juvare, afflictis solatium præbere, debiles in fide consolidare, dubios et vacillantes confirmare, et eos qui doctrina indigerent erudire, ac denique ubi majus periculum immineret, ibi sese diligentiores Christi ministros exhibere posse et deberent, Algerium de ipsius Præedecessoris licentia miserunt. Illi autem profecti, ac de eorumdem captivorum libertate et animarum salute solliciti, verbo et exemplo eos illuminantes, multa ad proximorum utilitatem et ædificationem ac fidei cath. exaltationem, Domino cooperante, in medio nationis pravae et perversae fecerunt; qui demum pestis contagione affecti, eum maximo captivorum gemitu et dolore ac lacrymis obdormiverunt in pace.

Note

Breve del 22 mano 1586. ln Bull. Rom., To. cit. p. 194.
Menolog. Francisc. 28 ag., 6.
CELESTINO DA CADELBOSCO, Necrolog. FF. Capuctinorum Prov Lombardia, 2 feb. tos 1, ps 33, Mutinæ 1859,

SI X T U S V.
VII
Facultates et Indulgentiæ Archiconfraternitatis Confalonis de Urbe pro subventione Redemptionis Captivorum.
Edita Anno D. 1586
SIXTUS EPISCOPUS
Servus Servorum Dei.
Ad perpetuam rei memoriam,
Exordium.
Cum benigna Mater Ecclesia filios, qui suos in teterrima infidelium captivitate constituti, non solum corporum, sed etiam animarum discrimen patiuntur, adeo intimis misericordiæ suæ visceribus complectatur, ut pro illis in libertatem reducendis, facultates susa libenter exponat, sacrisque rebus, & pretiosis vasis materna liberalitate non parcat.
Nos, qui ipsius Ecclesiae administrationem curae nostrae divina dispositione commissam gerimus, magnopere adstrictos esse cognoscimus, ut eorumdem Captivorum, qui in Baptismatis fonte Christum induerunt, Templumque Dei facti sunt miserandis calamitatibus, & tormentis, quibus in odium Christiani nominis saevissime excruciantur condolentes illorum libertatem dilectione, ac religione ipsa procuremus, & quae propterea pie facta fuisse comperimus, ut firmiora perdurent, confirmanda, & innovanda fore censeamus, ac ne tam pium opus, quod caeteris corporalibus misericordiae operibus antecellit, & in quo uno fere omnia quasi per compendium simul exercentur, necessariis subsidiis deferatur, operarias manus interponendas, Chistifidelibas agros uberes, in quibus charitatis semina mittant, messem in Regno Coelorum amplissimam expectaturi, toto cordis affectu offerendos esse judicavimus: illos spiritualibus muneribus, Indulgentiis videlicet, & peccatorum remissionibus invitantes, ut ad tantae, & tam salutaris operationis exercitium vehementius excitentur, promptioresque reddantur, & piis eorum eleemosinis redempti gratiarum Deo referant actiones.

§.1. Dudum siquidem fel. rec. Gregorius Papa XIII. Praedecessor noster, miserorum Captivorum, & praesertim eorum, qui suæ, & Sedis Apostolicae temporali ditioni subjecti erant, oppressionibus, ne languescente carnis infirmitate, ac verbi Dei praedicatione, & Sacramentorum solatio destitutis, desperationi succumbentes, ad susceptae in Baptismo fidei desertionem ( uti non raro, proh dolor! solet contingere ) inducerentur, succurrere volens, redimendorum Captivorum (p.163)
jduraque Dei farti stfnt «toiiBeffatidts tibus f & tormentis , us in odirnn Christiani neminis saevissime excruciantur con* dolentes illorum libertatem dilectione 9 ac religione ipsa procuremus, & quae propterea pie facta fuisse comperimus 9 ut firmiora perdurent 9 confirmanda 9 & innovanda fore censeamus 9. ac jne tam pium opus 9 quod caeteris corporalibus misericordiae operibus antecellit 9 & in quo uno fere omnia quasi per compendium simul exercentur, necessariis subsidiis deferatur , operarias ma* nus interponendas., Chistifidelibas agros ube* res 9 in quibus charitatis semina mittant 9 messem in Regno Coelorum amplissimam ext pectaturi, toto cordis affectu offerendos es* se judicavimus: illòs spiritualibus muneribus 9 Indulgentiis videlicet 9 & peccatorum remissionibus invitantes 9 ut ad tantae 9 & tam salutaris operationis exercitium vehementius excitentur 9 promptioresque reddam tur f & piis eorum eleemosinis redempti gratiarum Deo referant actiones.
$.1. Dudum siquidem fel. ree. Gregorius Papa XIII. Praedecessor noster, miserorum Captivorum, & praesertim eorum $ qui. sute, & Sedis Apostolicae temporali ditioni subjecti erant » oppressionibus 9 ne languescente carnis infirmitate 9 ac verbi Dei praedicatione , & Sacramentorum solatio destitutist desperationi succumbentes 9 ad susceptae in Baptismo fidei desertionem

tempesti 1866328 LIBRO DECIMOPRIMO

XXVI. Avendo cosi santamente provveduto per liberare tante vergini da pericoli, provide ancora per liberare dagli stenti e dal pericolo di negare la S. Fede molti schiavi cristiani, e specialmenle sudditi della S. Sede. Già Gregorio XIII aveva favorita in Roma un' opera così santa, e ne aveva addossata la cura alla compagnia del Gonfalone; e perché a Sisto piacque infinitamente l' operato dalsuo antecessore, quindi è che di moto proprio confermò quanto aveva già stabilito Gregorio, rimettendone di bel nuovo la cura alla confraternita stessa, e le concedette ampia facoltà di deputare per tutto lo Stato ecclesiastico ministri per accettare e raccogliere le limosine, al riscatto degli schiavi, vietando tal ministero a qualunque altro fuori dei detti deputati; siccome ancora le diede dei privilegi che si leggono nella sua bolla Cum benigna, la qual conchiude con esortare tutti gli ordinari dei luoghi a voler favorire un opera così accetta a Dio: ed egli stesso ne diede un preclaro esempio, degnissimo di riferirsi.

Leggi tutto: SISTO V RISCATTA GLI SCHIAVI

Giunti in Roma gli schiavi incontravanli i fratelli del Gonfalone, e li ammettevano per alcuni giorni all’ Ospizio a tal’uopo preparato. Quindi con solenne processione animata da cantici di gioia e di rendimenti di grazie, conducevanli ne’ primi anni, dalla Chiesa di S. Lucia, alla Basilica di S. Pietro; e in tempi più a noi vicini, dalla detta chiesa di S. Lucia, alla visita delle Madonne d’Ara-coeli e di S. Maria maggiore. Erano altresì ammessi alla visita del S. Padre per riceverne la S. Benedizione (34). Sisto V ai 26 di maggio 1585 concesse l’indulgenza plenaria non solamente agli schiavi, e fratelli del Gonfalone, ma eziandio a tutti i fedeli, che confessati e comunicati facevano parte della processione alla Basilica Vaticana, come si ha dal seguente rescritto ad una Istanza dell’ Archiconfraternita (35).

SIXTUS PP. V.

Universis Christifidelibus praesentes litteras inspecturis salutem et apostolicam Benedictionem.
Ad augendam fidelium religionem, et animarum salutem; coelestibus Ecclesiae thesauris pia charitate intenti, precibus quoque dilectorum filiorum Confratrum Archiconfraternitatis Confalonis de urbe, ac Captivorum per eos nuper redemptorum super hoc nobis humiliter porrectis inclinati, tam ipsis Confratribus et Captivis, quam omnibus aliis utriusque sexus Christifidelibus vere poenitentibus et confessis, ac sacra comunione refectis, qui processionem ipsius Archiconfraternitatis et Captivorum, quae illa die habebitur ab Ecclesia Sanctae Luciae Confalonis usque ad Ecclesiam Basilicae Principis Apostolorum de urbe devote associaverint, et ibi pro sanctae matris Ecclesiae exaltatione, nec non Captivorum praeditorum in fide catholica constantia, ac felici redemptionis hujusmodi progressu pias ad Deum preces effuderint, plenariam omnium suorum peccatorum indulgentiam et remissionem misericorditer in Dno concedimus et elargimur. Praesentibus pro hac vice dumtaxat valituris.
Datum Romae apud Sanctum Petrum sub annulo Piscatoris die XXVI Maji MDLXXXV

Pontif. Nostri anno primo.

Jo. Bapta Canobius

(1) Mazzo P 39 pag. 613 074. Lib. Decretorum GC pag. 163.
(2) Mazzo II n.° 20.

/

Sottocategorie

calenda definitivo 40x60 10

Login

Gallerie fotografiche

video